شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
ایت الله وحید خراسانی :
ای اهل ایمان در پاکستان، در هندوستان، در ایران، در ترکیه، هر جای دنیا که مؤمنی هست، «انما المؤمنون فی تراحمهم و تعاطفهم بمنزلة الجسد الواحد اذا اشتکی منه عضو واحد تداعی له سایر الجسد» اگر یک عضو شکایت کند تمام بدن مضطرب میشود، اگر اینچنین است، آن جوان پاک، با آن نیت پاک، آن هم به دست جنایتی که گفتنی نیست، آنجور در خاک و خون در بحرین میغلطد، و مؤمنین دنیا آسوده و راحت باشند؟!
وظیفه هر کس که زیر پرچم اسلام است، این است که به اندازه قدرتش به مردم مظلوم بحرین و غیر آن کمک کند، آن هم چه مردمی؟ از چه مکانی؟ جائی که از آنجا در حدیث مثل «سید بحرانی» حرکت کرد و زنده کرد روایات را، جائی که از آنجا مردی مثل «صاحب حدائق» برخاست و دوره فقه را در آن شدت، آنجور از اول طهارت تا آخر، به آن قوت استدلال تمام کرد، مردمی که وارث یک همچو کمالات و علومی هستند، آن هم با آن خلوص، با آن اخلاص، آن هم دعوتشان غیر از احقاق حق، در مقابل یک عده یغماگر چپاولگر که هستی مردم را به کفار اروپا و امریکا معامله میکنند.
امیدواریم همه شما به هر وسیلهای «زیارت عاشورا»، آن «نماز استغاثه» برای حضرت زهرا (علیها سلام)، اینها را بخوانید و به دیگران هم سفارش کنید، کمکی که از ما ساخته است الآن این است:
«اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا و غیبة ولینا و کثرة عدونا و قلة عددنا و تظاهر الزمان علینا».